Onze zorgvisie

Met de bouw van 27 assistentiewoningen willen we volop inzetten op continuïteit van zorg.  Een grote meerwaarde zit vooral in het feit dat het echt veilig wonen is in de nabijheid van ons WZC.  U kan immers makkelijk beroep doen op de hulp van het personeel van het WZC in geval van nood.  Tegelijk bent U volledig vrij in uw keuzes voor bepaalde ondersteunende diensten die U als bewoner al dan niet wil maken.  

 

Het uitgangspunt in onze zorgvisie binnen het WZC is normalisatie (normaal waar mogelijk, bijzonder waar nodig).  We willen onze bewoners – die vaak te maken krijgen met verschillende vormen van kwetsbaarheid – de kans geven zo optimaal mogelijk te participeren aan het dagelijks leven.

 

In onze zorgvisie worden we geïnspireerd door vijf werkingsprincipes:

 

  • Een zo normaal mogelijke en herkenbare, huiselijke en vertrouwde leefomgeving, zowel binnen als buiten de woning
  • Zorg en wonen op maat (waar mogelijk)
  • Bevorderen van de kwaliteit van leven van de bewoners
  • Kwaliteit van de relaties
  • Stimuleren van de autonomie en veiligheid en geborgenheid verzekeren

 

Dit maakt onze zorgvisie sterk:

  • Onze gastvrijheid
  • De sterke relaties tussen de bewoners
  • Familie die altijd welkom is
  • De huiselijkheid en herkenbaarheid van de woonomgeving
  • Het rekening houden met het dagritme van de bewoner
  • Individuele aandacht voor de bewoner op bijzondere momenten
  • Iedereen is welkom, maakt deel uit van de gezelligheid, ook bewoners van andere afdelingen zijn welkom voor een bezoek
  • Een open klimaat rond overlijden: bezoek van medebewoners, ter beschikking stellen van een rouwboek na het overlijden zodat bewoners en familie en personeelsleden een boodschap kunnen nalaten, organiseren van een gebedswake zodat medebewoner, familie en personeelsleden afscheid kunnen nemen

 

Er is bewust gekozen voor heterogene leefgroepen. Dit betekent concreet dat een bewoner die meer zorgafhankelijk wordt niet naar een andere leefgroep moet verhuizen. De zekerheid dat een bewoner in een bepaalde leefgroep kan blijven, creëert een gevoel van veiligheid. Bewoners met verschillende kwetsbaarheden worden uitgedaagd om ook elkaar te ondersteunen en te helpen waar mogelijk.  Het versterkt zo soms ook het gevoel van eigenwaarde.